Rząd próbuje wywołać rozłam między Feijóo a jego regionalnymi przywódcami: „Umorzyć długi społeczności czy potępić obywateli?”

W Moncloa zakłada się, że jutro na posiedzeniu Rady ds. Politycznych i Finansowych (CPFF), która ma zatwierdzić umorzenie długów w wysokości ponad 83 miliardów euro, społeczności rządzone przez Partię Ludową zagłosują przeciwko tej inicjatywie, ogłoszonej przez Alberto Núñeza Feijóo. Zakładają jednak, że później wszyscy prezydenci regionów PP będą domagać się umorzenia długów swoich terytoriów, gdyż oznaczałoby to ogromną ulgę finansową, z której, jak twierdzą, nie będą chcieli zrezygnować. Podkreślają, że jutro społeczności PP zagłosują przeciwko ustawie, ale są w pełni świadomi, że ustawa zostanie zatwierdzona tylko przy poparciu rządu i Generalitat Katalonii. Pytanie brzmi, ostrzegają, co zrobi PP, gdy środek w formie ustawy organicznej będzie musiał zostać poddany pod głosowanie w Kongresie, jeżeli nie ma już zagwarantowanej bezwzględnej większości głosów. „Chcę ich tam zobaczyć” – rzuca wyzwanie minister PSOE.
Rzeczniczka rządu Pilar Alegría, socjalistka, próbowała we wtorek po posiedzeniu Rady Ministrów przycisnąć Feijóo, próbując wywołać głęboki rozdźwięk między interesami politycznymi lidera PP a pilnymi potrzebami finansowymi prezydentów regionów. „Feijóo musi po prostu dać Hiszpanom odpowiedź: czy chce tolerować, czy potępiać? „Czy chcecie umorzyć dług waszych wspólnot autonomicznych, czy też chcecie potępić obywateli wszystkich wspólnot autonomicznych?” – zapytała Alegría.
Rzecznik ministra bronił tej redukcji regionalnego długu wynoszącego ponad 83 miliardy euro, zaproponowanej dzień wcześniej przez pierwszą wiceprezydent i szefową skarbu, Marię Jesús Montero, „wszystkim” społecznościom ogólnego reżimu, „aby mogły poprawić swoją sytuację finansową i ekonomiczną”. Dodał, że środki, które teraz muszą zostać przeznaczone na spłatę odsetek od tego długu, można wykorzystać w celu „poprawy usług publicznych” dla obywateli.
Alegría skrytykowała „serię absolutnie absurdalnych wymówek” przedstawionych przez Feijóo, mających na celu odrzucenie tej redukcji zadłużenia regionalnego, która „przyniesie korzyści obywatelom”. Rzecznik rządu przypomniał nawet, że minister finansów Andaluzji, Carolina España, wyraziła gotowość zaakceptowania redukcji długu w listopadzie 2023 r., podobnie jak w Katalonii, „ale musi ona osiągnąć 17 miliardów euro”. A wczoraj, po tym jak Ministerstwo Finansów zaproponowało umorzenie 18,791 mld euro dla Andaluzji, ten sam minister odrzucił je jako „ofertę pułapkę”, ponieważ była „szyta na miarę” dla Katalonii. „Koniec cytatu” – podsumowała Alegría.
Óscar López odrzuca stanowisko Ayuso: „Chciałbym, żeby zrobili mi krzywdę, zabierając mi kredyt hipoteczny; Jeśli to jest szkodliwe, oby Bóg przyszedł i to zobaczył.”W odpowiedzi na stanowcze odrzucenie umorzenia długów wyrażone już przez przewodniczącą Wspólnoty Madrytu Isabel Díaz Ayuso, która uważa to za „niesprawiedliwość” dla tego regionu autonomicznego, minister transformacji cyfrowej Óscar López – będący również liderem PSOE w Madrycie – odpowiedział: „Chciałbym, żeby zrobili mi krzywdę, zabierając mi kredyt hipoteczny”. „Jeśli szkodzenie Madrytowi oznacza darowanie 8,644 miliarda euro, a co za tym idzie oszczędności na odsetkach, to proszę, pozwólcie, aby szkodzili mi każdego dnia” – ostrzegł. López oskarżył Ayuso o prowadzenie „absurdalnej i wiecznej kampanii bycia ofiarą”. „Jeśli to jest szkodliwe, oby Bóg przyszedł i to zobaczył” – podsumował.
W tym samym duchu Pilar Alegría ostrzegła, że w obliczu jutrzejszego spotkania CPFF „głosowanie przeciwko przez wspólnoty autonomiczne PP byłoby dla mnie niezrozumiałe”. Ponieważ jego zdaniem byłoby to „głosowanie przeciwko ich wspólnotom autonomicznym i interesom ich obywateli”. Wyraził również ubolewanie, że PP zawsze stara się „dać skrzydła nieustannemu dyskursowi porównawczego niezadowolenia między różnymi terytoriami”.
lavanguardia